ترجمه شعر نزار قبانی

اعتراف می کنم بانوی من

تو یک زن استثنایی بودی

همانگونه که نادانی من استثنایی بود

پس بگذار برایت غزل پشیمانی بخوانم

به خاطر همه جبهه گیری های فلسفی ام

حالا که بازی را باخته ام

و پول هایم را از دست داده ام

و اسب هایم را

به من ثابت شده:

فلسفه بدترین هدیه است

برای زنی که عاشقش هستی

 

ترجمه از: اصغر علی کرمی