بنیاد جهانی سُخن گُستران سبزمنش، Sabz manesh Foundation
مجموعه اشعار شاعران معاصر و شاعران جوان و بزرگترین پایگاه ادبی شعر، معرفی شاعران ، طنز، ادبیات فارسی، داستان نویسی، مقاله نویسی، و واژه سازی میباشد.

خواجه (نارخواجه چاری زاده) عضو موسسان/ ازبیکستان

خواجه (نارخواجه چاری زاده) عضو موسسان/ ازبیکستان

خواجه (نارخواجه چاری زاده) ۲۸ اکتبر سال ۱۹۷۲ م. در روستای باغِچارباغِ ناحیه ی دهقان آباد ولایت قشقه دریا (نسف باستانی)دیده به دنیا کشود.

۱۹۹۰ – ۱۹۹۵ در دانشگاه دولتی سمرقند فراغت حاصل نموده، ۱۹۹۵ – ۱۹۹۸ در دانشگده ی زبانهای خارجی سمرقند تحصیل علم گرفت و در موضوع «هستی شناسی در تعلیمات عزیزالدین نسفی» به پژوهش علمی پرداخته رساله دکترای خودرا از روی اختصاص تاریخ  فلسفه آماده نمود. ۱۹۹۷مجموعه ی نخستین اشعار او  تحت نام «پیامی از ژرفای سکوت» با پیشگفتار حضرت صباحی در نشریات «سرطان – همر» سمرقند انتشار شد. ۲۰۰۶ به عضویت اتحادیه ی نویسندگان تاجیکستان پذیرفته شد.

اشعار خواجه در روزنامه و مجلّه ها و مجموعه های شعری جمهوری های ازبکیستان و تاجیکستان و ایران انتشار شده اند. – نمونه شعر های شاعر تحت عنوان «درون سینه ام دردی نهان است» در مجله ی «صدای شرق» اتحادیهُ نویسندگان تاجیکستان انتشار گردیده است. ۱۳۸۳ -انتشار شعر «سپیده دم» در مجموعه ء «باغ بسیار درخت»، [گزیدهء شعر معاصر فارسی ایران، افعانستان، تاجیکستان و ازبکستان] [پاییز ۱۳۸۳، ۴۰۰ ص. / ص. ۳۹۶] ۲۰۰۵ م –  انتشار شدن دفتر شعر او در مجموعهء «از سمرقند چو قند» به اهتمام ابراهیم خدایار در تهران. ۲۰۰۴, ۲۵ فوریه- به هییت اتحادیهء نویسندگان تاجیکستان پذیرفته شد [خبر از «آواز تاجیک»، ۲۶ فوریه سال ۲۰۰۶، ص. ۳]؛ ۲۰۰۷ – انتشار گردیدن شعرها در مجموعه ء «دانشنامهء زبان و ادبیات فارسی در ازبیکستان [قرن بستم تا کنون]»، به اهتمام دکتر عباسعلی وفای، [تهران -۲۰۰۷. // ص. ۱۸۲-۱۸۵].

۲۰۰۷ – انتخاب اشعار شاعر در کتاب درسی «گلستان ادب» با حروف سریلیک با اهتمام اصل‌الدین قمرزاده در تاشکند انتشار شد.

۲۰۱۱ – نمونه ی اشعارش در مجموعه ء «ارمغان سمرقند» با اهتمام دلشاد فرهاد و بهادر عبیدالله در سمرقند نشر گردید.

۲۰۱۶ – نشر شعر  در همایش بین المللی شعر پارسی به اهتمام رستم وهاب در مجموعه ی “شعرباران”. ادبیات شناس ایران ابراهیم خدایار در باره ی سبک اشعار خواجه چنین گفته: “خواجه از جمله شاعران محیط ادبی سمرقند است که در اشعار خود علاوه بر انعکاس نیازهای زمانهء خویش، توجه زیادی به زبان و محتوا در شعر دارد. وی از معدود شاعران این منطقه است، که در توجه به میراث سبک هندی و شیوهُ تصویرآفرینی به این سبک دارای تاُملات جدی است، حال آن که به میراث سبک عراقی به ویژه حافظ شیرازی نیز سخت دلبسته است». [۲ / ص: ۵۱۹-۲۵۲]؛

عباسعلی وفای در کتاب «دانشنامه زبان و ادبیات فارسی در ازبکستان [قرن بستم تا کنون]» چنین نوشته: “رنگ فلسفی و تصور از ویژگی های شعر خواجه به شمار می رود. اشعار او هم در قالب سنتی و هم در قالب نو سروده شده است”. [۳. ص. ۱۸۲-۱۸۵]. خواجه تا حال در دانشکده ی پزشکی شهر سمرقند در فن فلسفه به تدریس اشتغال دارد و چند اثر علمی او آماده انتشار است.

فهرست آثار: 1-خواجه، پیامی از ژرفای سکوت (مجموعه اشعار)، – سمرقند: انتشارات «سرطان – همر» – ۱۹۹۷.  ۴۸ ص.

۲- از سمرقند چو قند، (گزینهء شعر معاصر تاجیکی ازبکستان) تاُلف دکتر ابراهیم خدایار، عضو هیاُت علمی مرکز تحقیقات زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تربیت مدرس، تهران -۱۳۸۴. / [ص: ۵۱۹-۵۲۲].

۳- دانشنامهء زبان و ادبیات فارسی در ازبکستان (قرن بستم تا کنون)، گروه نویسندگان به سرپرستی دکتر عباسعلی وفای، رایزن فرهنگی سفارت جمهوری اسلامی ایران، ازبکستان – تاشکند.  تهران: انتشارات بین الملل الهدی، ۱۳۸۴. // [ص. ۱۸۲-۱۸۵].

 

ارسال یک پاسخ