شناسنامه خانم عزیزه عنایت(عضو شورای مؤسسان بنیاد جهانی سبزمنش)

عزیزه عنایت درولسوالی اندخوی مربوط ولایت فاریاب پا به عرصۀ وجود گذاشته است
پدرش محمد کریم ولد مرزا همراه نسبت و ظیفۀ افسری درکابل متوطن میگردد که موصوفه
نیز در کابل بزرگ شده و تحصیلاتش را در کابل بپایان رساینده است.

خانم عنایت مدت 25 سال درادارۀ دولت کارکرده که ده سال اخیرماموریتش را به حیث مدیر
عمومی سوانح، وزارت آب برق آن زمان اجرای وظیفه نموده است.

از سال 1355هجری شمسی به سرودن شعرمیپردازد که از آنزمان تاکنون اشعارش
درروزنامه ها، مجلات وسایت های افغانستان درخارج و داخل کشور منتشر میگردد.

وی علاوه از نوشتن شعر، داستان و مقاله هم مینویسد.

ازخانم عنایت تاکنون ده مجموعه های شعری، داستان ومقالات بنام های: (سیرزندگی – فروغ
سحر- اند وه غریبان – دخت غروب – مرد اسیر- گلچینی اشعارازعزیزه عنایت ) شام نیلی و
دخت شفق که شامل دوصد رباعی ودو بیتی میباشد (نگین راز) (اشعارترجمه به زبان هالندی)
بچاپ رسیده و بدسترس علاقه مندان شعرقرار گرفته است.

سه مجموعۀ دیگر شعری شامل یکصدو بیست پارچه غزلیات، یکصد وهفتادو پنج دوبیتی ورباعی
مجموعۀ مقالات نیز آمادۀ چاپ دارد که بخواست خداوند دراین اواخراقبال چاپ خواهند یافت.

موصوف ازسال 2007 با سایت های آریایی، جام غور، مشعل، وطندار، سایت 24 ساعت،
بامداد، صلح آزادی و دموکرسی عدالت اجتماعی طلوع خورشید نیزهمکاری قلمی داشته است
عزیزه عنا یت ازسال 1364 – الی 1371-هجری شمسی افتخارشاگردی مرحوم جناب
عبدالحمید اسیرمشهور به قندی آغا، بیدل شنا س معروف کشور را نیز دارد.

 

همچنان متصدی صفحۀ(زنان سخنور و نامدار) افغانستان درمجلۀ بانو نیز میباشد
وی در سال 1372 هجری شمسی نظر به شرایط نا مساعـد، کشورش را تـرک وپناهندۀ
کشور هالند گردیده که تاکنون درآن جـا بسر میبـرد و بعد از آموختـن زبان هالندی ازسال
2005 میلادی به بعد، بحیث آموزگار در مکاتب متوسطه، درکشورها لند به زبان هالندی
درس کلتوری افغانستان را تدریس میکرد که دراین مدت در محافل و شبهای شعراز نهادها،
انجمن ها و سایت های افغانستانا تا کنون پنجاه و هشت تقدیر نامه، تندیس حضرت بیدل، تندیس
حضرت مولانا و از بزرگان دیگر ادب را از آن خود کرده است.

همچنان عضو مجمع دانشمندان، عضو هیت مدیره همایش اروپایی زنان افغانستان هم میباشد. وی دارای دو پسرو دو دختر میباشد که آنان فارغان فا کولتۀ های ادبیات وانجنیری میبا شند.

بانو عنایت اکنون در کنار سایر مصروفیت ها، عضویت شورای موسسان(رهبری) بنیاد جهانی سخن گستران سبزمنش را از نشانی کشور هالند بدست آورده است و متعهد به کارهای فرهنگی بزرگ در سطح جهان میباشد.

 

کاش میشد درهــوایـت بال و پـر میداشتم

یـــا خــیــال تــرک گلـزارت بـــه سر میـداشتم

کــاش در جـولانــگــه عشقــت مــرا آرام بـود

یــک دل فــــارغ ز انـــدوه و شــرر مـیـداشتم

خـــلــوت شبهــای من پیچیـده در گرداب غم

شاد میشددل، شبی را چون سحر میداشتم

کـــاروان عمـــر بـــــا خــود آرزو هـــا می بـــرد

کـــاش نــخـــل آرزو را پــــر ثـمر مــیــداشـتــم

بـــا تـپـیـدن هـای دل حاصل نشد مقصود ما

میشد از آه دل و اشـــکـــم اثــــر مــیــداشتــم

گوشۀ دامان “عزیزه” پـر ز اشک احمر است

کاش جـز عشقش به سر شور دگـر میداشتم

عزیزه عنایت :10/1/2023- هالند