علیرضا شریفه در گفتگو با سبزمنش خودش را اینگونه معرفی می نماید:
– علیرضا شریفه هستم متولد ۱۳۸۰ کارشناسی مهندسی برق دانشگاه شیراز و فعال در رشته های فرهنگی و هنری از جمله گویندگی و نویسندگی و طراحی و موسیقی…
– علاقه ی شما به گویندگی از چه زمانی شروع شد؟
– جالب ترین بخش و لحظات زندگی دوران کودکی من بر میگرده به دوبلاژ زیبای انیمیشن های اون دوره… مثل انجمن گویندگان جوان و …
این برای من از کودکی جالب بود و ذره ذره اطرافیان با توجه به صدای خودم بهم پیشنهاد گویندگی و دوبلاژ را دادند که بنده هم این مسیر را ادامه دادم و نتیجه ی مثبت آن را هم به لطف خدا و تلاش های بی وقفه ای که داشتم، دیدم.
– از چه زمانی گویندگی برای شما جدی شد؟
– بنده بعد از دوره های آموزشکده فانوس به طور جدی فعالیتم را شروع کردم به صورت پادکست و تولید محتوا و همچنان مسیر زیادی را در این بخش از زندگیم پیش رو دارم.
– نظر خانواده درمورد استعداد شما چه بود؟
– خانواده استقبال جالبی داشتند از این موضوع به واسطه صدایی که هر روز میشنیدند و نظرهای مثبت شان برایم قوت قلب میداد. از نظر من اطرافیان خیلی میتوانند در شکل گیری یک استعداد یا خاموش شدن آن تاثیر داشته باشند.
– چه آثاری رو تا به حال گویندگی کردید؟
– پادکست های روزگار عاشقی و دوستی غریب و رمان بوزینه و ذات آلدوس هاکسلی و مطالب فاخر دیگه که دوستان میتوانند با دنبال کردن سرچ کردن اسم بنده این موارد رو به زودی در قالب چندین پست محتوایی ببینند.
– به نظر شما گویندگی قابل یاد گرفتن است یا ذاتی؟
– از نظر بنده هر کسی میتواند صدای خودش را پرورش بدهد. اصولا صدای ذاتی یک اصطلاح غلط است چون هر صدایی با هر نوع هنجاری میتواند یک بازده عالی داشته باشد.
– میتونید چند نفر از گویندگان برجسته و مورد علاقه تان را نام ببرید؟
– از گویندگان مورد علاقه بنده که دقیقا مربوط میشه به همون دوبلاژ دوران کودکیم که می توانم به آقای مهرداد رییسی، آقای حامد عزیزی، خانم آرزو آفرین، و از پیشکسوتان این عرصه آقای منوچهر والی زاده و مرحوم منوچهر اسماعیلی و… اشاره کنم.
– به عنوان یک هنرمند انتظار دارید در گویندگی به چه افقی دست پیدا کنید؟
– همین که بتوانم ذره ای امید را منتقل کنم و لحظه های تلخی را التیام ببخشم با صدای خودم برای مردمم!
– سخن آخر: در اخر میخواهم بگویم که هیچ چیزی غیر ممکن نیست جز غیر ممکن. پس یک نصیحت کوتاه دارم برای کسانی که علاقه مند به این هنر هستند؛ هرگز تسلیم نشو تا به هدفت دست پیدا کنی و اگر نشد یعنی یک قدم رفتی جلو(پیش) و حداقل یک قدم به هدفت نزدیک تر شدی و آن قدم این هست که حداقلش میدانی برای رسیدن به آن هدف باید تلاشت را بیشتر کنی.
سپاس بی کران از شما گوینده و نویسنده فرهیخته کشورمان
مصاحبه کننده: پریا رحیمی
