می ترسم/ نبیلا نظری عضو محترم بنیاد جهانی سبزمنش

گهی از عشقِ نافرجامِ تو ای یار می‌ترسم

گهی از سایه‌ی خود، بر در و دیوار می‌ترسم

نمی‌دانم چرا این دل درونِ سینه می‌ترسد

که از اطرافیانِ خود به‌مثل مار می‌ترسم

جهان چپ‌چپ به‌سوی من نگاهِ ناخلف دارد

نکن سویم نگاهی چپ، من از تکرار می‌ترسم

میان کوچه‌ی شادی نمی‌رقصم به آزادی

هزاران شوق گل دارم، ولی از خار می‌ترسم

و من در زندگی دیدم نقاب چهره‌های که

به‌حیرت خنده‌ها کردند و من هربار می‌ترسم