می چرخم/ مریم سپهر، عضو محترم سبزمنش

بارها گفته­ام از قـــصه­ ی طوفانی خویش

اشک میریزم ازاین درد و پریشانی خویش

روزها در پی بیدار شدن می­گردم

چون شدم خسته ترین فرد ز نالانی خویش

فــصل­ها زرد و قفس تنگ و دلم مرده، شدم

فاتحه خوان خود و مسلک عرفانی خویش

مست و شیدا شده با چرخ فلک می چرخم

با تب مانده به جا از غم ویــرانی خویش

آخر از دست دل جاهل خود می پوسم

در شب سخت نفس گیر غزل خوانی خویش

می چرخم/ مریم سپهر، عضو محترم سبزمنش