تماس: [email protected]
پروفسور امین: ایران نیاز مبرمی به بهرهوری هرچه بیشتر از مغزهای جوان دارد
پروفسور امین: ایران نیاز مبرمی به بهرهوری هرچه بیشتر از مغزهای جوان دارد
پروفسور سیدحسن امین، فیلسوف، ادیب و حقوقدان بینالمللی و دبیرکل علمی و پژوهشی بنیاد جهانی سبزمنش دغدغههای کلان فرهنگی دارد. این اولویت ها عبارتند از: امنیت، صلح و ثبات، دموکراسی، آزادی، حقوق انسان، عدالت، مدارا، رفع تبعیض و رستاخیز فرهنگی، تولید و صدور علم و همبستگی بین همه ملت های حوزه تمدنی مشترک و زبان فارسی. البته اینها دغدغه های زمان صلح است.
پروفسور امین طی سخنرانی اول عقرب / آبان ۱۴۰۳ خود در دانشگاه تهران، تولیدات علمی و آنتشار کتاب و مقاله به زبان فارسی را مخصوصا از منظر مشارکت فعال بانوان و جوانان و نزدیک شدن به برابری جنسیتی در خلق آثار و نگارش کتاب و مقاله، مثبت ارزیابی کرد و در عین حال از ضرورت ارتقای کیفی تولید علم در ایران و صدور علم و تولیدات علمی به جای فرار مغزها به صورت مهاجرت های بی بازگشت سخن گفت و هشدار داد که خانوادهها ، مدارس و دانشگاههای ما نباید به کارخانه مهاجر پروری و تامین نیروی انسانی تحصیلکرده کشورهای بیگانه تبدیل شوند.
پروفسور امین این سخنان را در ششمین آیین رونمایی از کتاب های برتر انتشارات نمای علم بر زبان آورد که در همایشی یک روزه در اول آبان ۱۴۰۳ در سالن بین المللی الغدیر دانشکده مدیریت دانشگاه تهران برگزار شد.
در این نشست که با استقبال گسترده استادان دانشگاه، پژوهشگران، نویسندگان و دانشجویان مقاطع مختلف و فرهنگ دوستان همراه بود، پروفسور امین تاریخ بشریت را شامل دو دوره پیش از اختراع خط و کتابت (دوران پیش از تاریخ) و پس از آن ( دوران تاریخی) تقسیم کرد و بنابر این پدیده کتابت و تولید آثار مکتوب را مهمترین وسیله انتقال معارف بشری و یکی از بارزترین مولفه های تمدنی دانست.
در ادامه، امین ایران فرهنگی را از معدود کانون های تمدن بشری خواند که به علت سابقه یورشها و کتاب سوزی های اجانب و همچنین شرایط نشر، تعداد آثار مکتوب تولید شده اما منتشر نشده از کتب منتشر شده بسیار بیشتر است.
این استاد برجسته فلسفه، تاریخ و حقوق، خاطرنشان کرد که:
در درازای تاریخ ما، امر نگارش عمدتا موضوعی مردانه بوده و نیمی از جمعیت ایران زمین یعنی زنان معمولا از امکان نگارش کتاب محروم بوده اند.

پروفسور حسن امین ضمن ابراز قدردانی از نویسندگان این همایش،ازاینکه تعداد بانوان نویسنده و مولف در این آیین رونمایی کتاب با آقایان برابر وحتی شاید کمی بیشتر از مردان بود، ابراز خشنودی کرد و افزود:
بسیار جای تاسف دارد که در تاریخ چندهزارساله ایران، از آغاز تا زمان مشروطیت تعداد زنان دانش پژوه. نویسنده و شاعر ایران بسیار اندک بود و برای مثال در حوزه شعر و ادب، در سیزده قرن تاریخ ایران پس از اسلام تنها محدود به رابعه بلخی، مهستی گنجوی، ملک جهان خاتون شیرازی و طاهره قرةالعین بوده است. اکنون حضور فعال بانوان پژوهشگر. تحصیلکرده، نویسنده و اهل علم و فرهنگ بسیار امید بخش است.
استاد امین خاطرنشان کرد:
در دوران حاضر ایران نیاز مبرمی به بهره وری هرچه بیشتر از مغزهای جوان بدون هیچ تبعیضی برای گسترش و افزایش تولید علمی، صنعتی، و فرهنگی و اجتماعی دارد ،ولی باکمال شوربختی کشور ما به صادرکننده مغزهای نخبه بطور خام تبدیل شده است بدون اینکه ازین همه استعداد بهره برداری علمی گردد. آیا درست است که خانواده های ایرانی به کارخانه «مهاجر پروری» تبدیل شوند و پسران و دختران ایرانی پس از رسیدن به رشد، به عنوان نیروی انسانی تحصیل کرده به کشورهای دیگر که هزینه ای بابت پرورش و آموزش آنان نپرداخته اند، جذب شوند ؟!
استاد امین در ادامه ، با اشاره به اینکه کشورمان باید تولیدکننده علم بوده و نسل جوان باید از اندیشمندان تاریخ الگو بگیرد، به اهمیت قدرشناسی از متفکران کنونی این مرز و بوم تاکید کرد.
سخنران دیگر این نشست، مهندس ایرج حسابی بود که همزمان با رونمایی از کتاب خود با عنوان «استاد عشق: زندگینامه پروفسور حسابی» از خاطرات پدر دانشمندش پروفسور حسابی سخن گفت که مورد استقبال حاضران قرار گرفت.
سومین سخنران این همایش، دکتر فردین شورج استاد دانشگاه، مولف ده ها کتاب در حوزه کارآفرینی علمی و ریاست انجمن فرهیختگان نوآور بود.ایشان سخنرانی خود را با اشاره به یکی از تالیفات خود که آن را به «کودکی پروفسور حسابی» تقدیم کرده است، آغاز کرد و پس از آن ضمن تجلیل از چهره های علمی درگذشته، گفت: ایران زاینده علم و فرهنگ است و امروز اگر پروفسور حسابی را از دست داده ایم، پروفسور امین را داریم که در این جلسه حضور دارد و باید قدردان این بزرگان باشیم.
سخنرانی اختتامیه را دکتر باغبان استاد دانشکده مدیریت دانشگاه تهران برعهده داشت که با تبیین دقیق، آمارسازی ماموران دولتی را در بزرگ نمایی تولید علم در ایران به نقد کشید و گفت: برابر آمار رسمی تعداد مقالات علمی و پژوهشی در ایران در سطح جهان بسیار بالاست. اما اگر این امر واقعیت داشته باشد، چرا ما قادر به استفاده از این معلومات برای حل مشکلات خود نیستیم؟ ما خودمان به خودمان نمره می دهیم و تعداد مقالات علمی مان را در فضای مجازی بالا می بریم، اما مراکز علمی جهان، این درجه از رشد علمی ما را قبول ندارند و به همین دلایل رتبه دانشگاه های ما در رتبه بندی دانشگاههای جهان بالا نرفته اند. باید پژوهشگران را قدر دانست و از آنان حمایت کرد تا در عمل نه در حرف به توسعه و رشد علمی برسیم.