آن جمعه که رفتی…/ زهرا وجدانی، عضو فعال سبزمنش 

آن جمعه که رفتی، زدلم تاب وتوان رفت
ای روشنی دیده، پس ازتودل وجان رفت

خون جگر، افطارمن ومادرمن شد
آن لحظه که روح پدر، از منظرمان رفت

تورونق کاشانه ی ،مابودی وافسوس
بارفتن تو، عشق هم ازمحفلمان  رفت

ماندیم پس از تو، همه درماتم واندوه
درحسرت روی تو، قرار از دلمان رفت

ای اسوه ی پویایی واحساس، پدرجان
آن جمعه که رفتی، رمق ازپیروجوان رفت

بااین قلم کهنه ی عاشق، تو چه کردی
کاین گونه، از او قدرت گفتار و بیان رفت

خون شددل (وجدانی) شیدا، ز فراقت
دردا که زسر سایه ات ای سرو روان رفت

 

زهرا وجدانی، عضو فعال سبزمنش