دردِ عشق/ نصرت‌الله سکندری

بهای عهدوپیمانم

نوشتند: درد، درد_عشق!

همان‌ عشق‌ی‌که؛

نامش خنده و گل‌خند،خارش درد

نه عکس‌ یادگارش، یادگارشد

نه حرف وپیمانش ماندگارشد

 

بهای عهدوپیمانم

نوشتند: درد، درد_عشق!

همان‌ عشق‌ی‌که؛

رنگش رنگ و رنگین بود

فروختند شعر عاشقانه‌ها را

به حرف م_مطلب

ف_فریب

ج_جدایی

سرآغاز نقطه، نقطه درسکوت‌ی وحشیانه

 

به زخم دل

نمک‌را می‌شود پاشید؟!

وطعم تلخ

درد را

بخیه، بخیه

تار می‌کرد درگلوی شعر!

همان شعری‌که؛

درد بود

کف‌زدند گفتند: عالی‌ست!

 

نصرت‌الله_سکندری