سرزمین خشک/ الفت هائم

یک نظر بر قلب های خسته و ناشاد کن
سر زمین خشک را بار دگر آباد کن

از گلوی ما مجال گریه را دزدیده اند
اشک شو در دیده ها این درد را فریاد کن

قامت سرو قلم در انزوای غم شکست
مرحمت اندک به حال خسته ی شمشاد کن

یا جهان را پاک کن از شر خون آشام ها
یا دل ما را بگیر از تکه ی فولاد کن

کاسه ای صبرت بزرگ است و بشر کم ظرفیت
با خداوندیی خود تدبیر در بنیاد کن

یکسره برباد‌کن قانون استبداد را
باز با معیار دل طرح دگر ایجاد کن

در دل تاریک این مردم بیا بار دگر
گوشه ی را از برای دین خود آباد کن

درسرشت ماکه دلتنگیی زندان است خیر
لا اقل اسلام را از انحصار آزاد کن

بگذر از لاطائلات شاعر دیوانه یا
طبع تندش را بسوزان یکسره بر باد کن