شاعره رحیم جان عضو شورای موسسان بنیاد جهانی سبزمنش/ تاجیکستان

شاعره رحیم جان عضو شورای موسسین بنیاد جهانی سبزمنش/ تاجیکستان

‍ (شاعره رحیم جان) شاعر و ترانه‌سرای تاجیکی است که در تاجیکستان و میان پارسی‌زبانان زنی پر آوازه است. او یک روز بهاری در سال 1977 (1355)، در خانواده‌ای کارگر و متوسط در شهر وحدت تاجیکستان به دنیا آمد. خانواده‌اش بدون اینکه ‌از‌ آینده او خبر داشته باشند نام این نوزاد را «شاعره» گذاشتند. گویی تقدیر نانوشته رقم خورده بود تا از میان سه دختر و چهار پسر خانواده تنها او با کلمات و آواز زندگی کند. مادر او زنِ فرهنگی و معلم مدرسه بود. در خاطرات کودکی «شاعره»، مادرش همیشه کتاب می‌خواند. پدرش کارگر ساده‌ای بود و از اینکه دخترش شعر می‌گفت زیاد راضی به نظر نمی‌رسید. اما «شاعره» حمایت‌های مادرش را داشت. در سال 2003 بود که اولین مجموعه‌اش با نام «نخستین نامه‌های درد» منتشر شد و بانی انتشار این کتاب کسی نبود جز مادرش. مادر تمامی شعرهای شاعره را جمع کرده و به‌صورت پنهانی پیش ادیبان و منتقدان زیادی می‌برد و به‌صورت مخفی آماده چاپ می‌کند. «شاعره» وقتی کتاب را آماده چاپ می‌بیند اشک شوق می‌ریزد و به مادرش می‌گوید که این شعرها تنها کلماتی هستند که درون طوفانی مرا نشان می‌دهند و برای کاهش درد درونم است که می‌سرایم؛ اما وقتی مادر می‌گوید که آرزو دارد مجموعه اشعار «شاعره» را در دست بگیرد، او تنها از مادرش می‌خواهد که برای بازبینی و انتخاب نام به او کمی فرصت دهد. اما داستان شعر گفتن او داستانی متفاوت است و به دوران کودکی‌اش برمی‌گردد.

دیگر، آثار شاعره بانو رحیم جان : کتاب دوم ، سال ۲۰۱۳ به نام (واپسین نامه‌های درد) کتاب سوم، تحت عنوان، نامه‌ای دیگر که در مرحله انتشار قرار دارد.

او علاقه اش به ترانه سرائی بسیار زیاد است و تاکنون ترانه‌های زیادی، برای خوانندگان تاجیکستان سروده‌ است، که اکثر این سرودها، ماندگار شده است.

بانو شاعره رحیم جان با شرکت در محافل شعر و ادب خارج از تاجیکستان، از جمله در ایران، بلژیک، هلند، ایالات متحده آمریکا،  روسیه، افغانستان، عربستان، برای فارسی زبانان به اجرای برنامه پرداخته است.

از خداوند بزرگ، توفیقات روزافزون‌ ایشان را آرزومندیم.

بانو شاعره اکنون در جمع اعضای شورای موسسین و رهبری بنیاد جهانی سبزمنش قرار دارد و برای انسجام شاعران و هنرمندان تاجیکستان و کشور های دیگر تلاش جدی می نماید.

نگارش به خط سیریلیک

Муъаррифии шоир ва таронасарои Тоҷик ,

Шоирабону Раҳимҷон:

Яке аз бонуи шеьри тоҷик, Шоирабонуи Рахимчон зодаи шаҳри Ваҳдат буда 31 марти соли 1977 дар оилаи коргар ба дунё омадааст.  Дар ҳоле, ки ҳеҷ яке аз аьзои оилааш моили шеьру бадеьият набуданд, Шоираи кӯчак ҳанӯз аз айёми 10 солагӣ дури шеьр месуфт, (шеьр мегуфт).  Шоира Хатмкардаи ДДМТ факултаи филологияи тоҷик буда балоғати шеьрҳояш  дар аёми ҷавонӣ бештар рӯ мешуданд, зеро рӯзгори донишҷӯи, солҳои ноороми он давра таьсири худро ба руҳи бонуи эҷод расонида буданд. Пушти девори эчод Шоирабону солиёни зиёд дар Родиёи Тоҷикистон ба сифати муҳарир ва гӯянда фаъолияти корӣ намудааст.  Аввалин намунаи шеьрҳояш соли 2003 бо номи “Нахустин номаҳои дард”  интишор шуда китоби дувумаш соли 2013 бо исми “Вопасин номаҳои дард”  дастраси ихлосмандони шеьраш гардидааст. Китоби саввумаш зери унвони “Номае дигар” дар марҳилаи интишор қарор дорад.   Шоирабону соли 2012 дар машварати адибони ҷавон ҳамчун шоири суруднавис узви Иттифоқи нависандагони Тоҷикистон гардид. Аммо соле пеш бо ихтиёри худ аз узвияти Иттифоқ истеъфо дод.  У бо пайванди шеьраш бо оханг дунёи дигари эчодро фарохтар аз марзи шеьр руи китоб ба ҳаводоронаш нишондод намуд.  Шоира бо ҳунармандони машҳури кишвар ҳамкории қавӣ дошта, бештари сурудҳои машҳури эшон аз хазинаи эҷоди ин бонуи шеьр мебошанд.

Таронаҳои эҷодкардаашро овозхонҳои тоҷик сурудаанд,ки аксари онҳо мондагор шудаанд.

Ҳамчунин Шоирабону аспиранти шуьбаи ғоибонаи Институти забон,адабиет,шарқшиносӣ ва меьроси хаттии Академияи илмҳои Ҷумҳурии Тоҷикистон буда айни замон муаллимаи калони фанни балоғати суханварии Донишгоҳи такмили ихтисос барои мактабҳои олӣ мебошад. Маҳфилҳои шеъри Шоира аз Амрико то Ҳолланду Белҷӣ,Эрону Афғонистон, Москову Арабистон миёни форсизабонон баргузор гардида аст.Парвози фароз насибаш.