تماس: [email protected]
دیگر دلم دل نیست… یک كوزه‌چه‌ی خون است، شیرینجان
درد من از اندازه‌ی هر درد بیرون است، شیرینجان
دیگر دلم دل نیست… یک كاسه‌چه‌ی لبریز از غم‌هاست
مضمون این دل دیگر از تفسیر بیرون است، شیرینجان
از من تو می‌پرسی چرا هر واژه‌ی شعر تو دارد درد ؟
در واژه‌های شعر من تأثیر مضمون است، شیرینجان
دنیا عجب جایی‌ست… این دنیای مردم‌کُش عجب جایی‌ست
شادیِ کم دارد ولی اندوهش افزون است، شیرینجان
از داغ لیلی‌ها به صحرا لاله حتی می‌دمد غمگین
وادی خاموشان پُر از فریاد مجنون است، شیرینجان
این آسمان چون سوگواران کُرته‌ی ماتم به بر دارد
آیینه هم چون چشم ماتم‌دار محزون است، شیرینجان
امید بر فرداست… آن فردای ادم‌هاش نامعلوم
ای وایِ آدم‌ها… اگر فردا چو اکنون است، شیرینجان
*
عبدالجبار سروش عضو شورای موسسان بنیاد جهانی سبزمنش
*
Дигар дилам дил нест… як кӯзачаи хун аст, Ширинҷон!
Дарди ман аз андозаи ҳар дард берун аст, Ширинҷон!
Дигар дилам дил нест… як косачаи лабрез аз ғамҳост,
Мазмуни ин дил дигар аз тафсир берун аст, Ширинҷон!
Аз ман ту мепурсӣ чаро ҳар вожаи шеъри ту дорад дард?
Дар вожаҳои шеъри ман таъсири мазмун аст, Ширинҷон!
Дунё аҷаб ҷойест… ин дунёи мардумкуш аҷаб ҷойест,
Шодии кам дорад, вале андӯҳаш афзун аст, Ширинҷон!
Аз доғи Лайлиҳо ба саҳро лола ҳатто медамад ғамгин,
Водии хомӯшон пур аз фарёди Маҷнун аст, Ширинҷон!
Ин осмон чун сӯгворон куртаи мотам ба бар дорад,
Оина ҳам чун чашми мотамдор маҳзун аст, Ширинҷон!
Уммед бар Фардост – он фардои одамҳош номаълум,
Э войи одамҳо… агар Фардо чу Акнун аст, Ширинҷон!
