تماس: [email protected]
مادر!
سلول به سلول تن‌ام
به سوی ات پَر کشیده؛
تا نعره کنان فریاد مدیون بودن بزند
مادر!
استخوانهایت ترک بر داشتند
تا گرم کنان روح من را به پرواز دراورد
ای دلاویز ترین روح
آغوش و نوازش هایت؛
صدای مهرآگین‌ات،
هنوز دلیل تپش های قلب من است
مادر!
رقص دستانت
لای موهای مشکی ام
بوسه‌های مهر آمیز ات
آزادی قهقه هایم،
دستانِ که قدرت آموخت
هنوز صدای شجاعت من است
مادر!
مدیونم
آغوش بی منت‌ات را
دلیل شجاعت‌ام را
مادر
برای تو نباید مدیون بود
برای تو باید فدا شد
همان‌گونه که برای من مادر شدی…
