تماس: [email protected]
عقل پر پر می‌شود، که هوش پر پر می‌شود
این چه زیبایی‌ست؟ در آغوش پر پر می‌شود
باد؛ خود را می‌کشد صحرا به‌صحرا، کو به‌کو
تا که می‌پیچد میان موش؛ پر پر می‌شود
ماه هم در پیش پیشانیش کم می‌آورد
تیغ هم پیش خم ابروش پر پر می‌شود
چشمش، آنی نیست که از جان آدم بگذرد
حرفش آنی نیست که در گوش پر پر می‌شود
دوش دیدم؛ با خودم گفتم که یارا بعد ازین
باقی عمرت شبیه دوش پر پر می‌شود
پای تا سر یک اثر؛ اما هزاران تابلو
آه؛ این زیبایی منقوش پر پر می‌شود
امرالله منیب
