تماس: [email protected]
چشمِ مداوا
با تو باز این دل من میل کلیسا دارد
جذبه ی مریم و هم معجز عیسا دارد
دل در آھنگ کلیسایی خود، باز نشان
از صدای خوش افسونگر شیوا دارد
من زلیخا صفت و عشوه ی تو کنعانی
حسرت عشق تو در کنج دلم جا دارد
تو نباشی دل من تنگتر از تُنگ غم است
با تو این کلبه ی دل وسعت دریا دارد
سینه ی تنگ نشد بر دل دیوانه مکان
رفتی و بعدتو دل ،خلوتِ صحرا دارد
بي نفسهاي تو اين خانه ندارد جانی
طاقتم رفته واز عشق تمنا دارد
ای لبت مستی شبهای تبم ،جانِ لبم
هوس بوسه زدن بر لب صهبا دارد
مرهم نوش خودت را نکن از سینه دریغ
دل زخمی شده ام چشم مداوا دارد
دل نسرین شده در موی پرامواج تو غرق
ساحلی نیست یقین کوششِ بیجا دارد
نسرین_حسینی
10/6/96
54
