تماس: [email protected]
پارسا صادقی متولد ۲۵ اذر ماه ۱۳۷۰، دیپلم گرافیک و تحصیلات دانشگاهی (مهندسی نرم افزار ) بدلیل شرایط جسمی برای رفت و آمد با سختی و گرفتاری های زیادی دست و پنجه نرم کرده ام(خنده)اما زندگی می گذرد و خدارا شکر در حال گذر است.
شرایط جسمی
به بیماری دیستروفی (ضعف عضلانی) مبتلا هستم. این بیماری ژنتیکی و مادرزادی می باشد.
درست پا در ۱۳ سالگی که گذاشتم خدا نعمت راه رفتن را از من سلب کرد و محروم شدم. با ویلچر نشینی آشنا شدم و مراحله جدیدی از زندگی را شروع کردم.
الان تقریبا با۸۰ درصد معلولیت با زندگی راه می آیم و بازی بازی می گذرانم.
شغل و فعالیت
شغل اسم و رسم داری ندارم (خنده) ولی در زمینه موسیقی، ترانه سرایی و اهنگ سازی ( تنظیم و میکس و مستر )و در زمینه ی ساخت پادکست و تدوین هم فعالیت می‌کنم.
چگونگی زندگی
همیشه گفته ام و باز می گویم زندگی هرچقدر هم که سخت باشد باز یک چیزهای با ارزشی دارد که بخاطرشان زندگی را ادامه بدهیم ترس من در زندگی همیشه این است که یک روزی نتوانم با چیزهای کوچک و بهانه های لحظه ای که اطرافم هست نتوانم از زندگی خود لذت ببرم.
چشم اندازه آینده
به زندگی همیشه مثبت نگاه کرده ام و زیبا بوده برایم. برنامه و هدف گذاری داشته و دارم خوشحال هستم که در مسیر آرزوهایم قدم برداشته و فعالیت دارم. بنابراین می دانم موفقیت و برآورده شدن آرزوهایم نزدیک است.
موسیقی و آهنگسازی
بیشتر با سعی می کنم با جوان های هم سن و سال خود وجویای نام کار کنم. خب به هرحال برای پیشرفت و ترقی باید به هم کمک کنیم.
ولی در برنامه بلند مدت خود قصد دارم انشاالله با افردا مطرح در زمینه موسیقی همکاری کنم. تعدادی کار هم برای خود ساخته و تنظیم کرده ام که هنوز منتشر نکرده ام.
در زمینه پادکست و نمایشنامه رادیویی هم با تعدادی از دوستان توانمند و توانیاب همکاری کرده و در جشنواره های کشوری مقام کسب کرده آیم.
در جشنواره معلولین برای کار تدوین صدا نیز چند باری مقام کسب کرده ام.
چرا موسیقی و آهنگسازی
خب از سن کم به موسیقی علاقمند بوده ام و هرچه بیشتر گذشت مطمئن شدم فقط در موسیقی میتوانم آرزوها و زندگی خود را بسازیم.
موسیقی را با نواختن گیتار شروع کردم که به دلیل پیشرفت بیماری نتوانستم ادامه بدهم و به این دلیل ساز پیانو را شروع کردم که آن هم با ضعیف دستانم از کیفت یادگیری و نواختنم روز به روز کاسته می شد .
ولی هنوز ادامه میدهم یک سالی هم هست که نواختن سازدهنی رو شروع کرده ام. انشالله بتوانم موفق شوم.
حرف آخر
نمیخواهم حرف های کلیشه ایی و تکراری بزنم، ولی از کسانی که می خوانند درخواست کنم لطفا در هر شرایطی که هستید تا آنجایی که در توانشان هست برای اهداف و ارزوهایشان تلاش کنند و در نهایت اگر شکست خورده و به موفقیت نرسیدند، اهمیت ندارد، مهم این است که بدهکار دل خودشان نباشند.
چون من معتقدم در زندگی مهمترین چیز این است که به دل و توان خود بدهکار نباشیم.
امیدوارم همیشه موفق و پیروز باشید و سپاس از سایت و بنیاد خوب شما.
شمیلا شهرابی خبرنگار و عضو فعال سبزمنش
