▪اشعار هاشور ۵۲ لیلا طیبی
(۱)
مگر چه پیش آمده‌ست؛
که تمام واژه‌ها گم شده‌اند-
از دایره‌ی احساسم؟
وقتی به تو فکر می کنم.
…
آه
“تو”،،، حذف شده‌ای!
(۲)
گویا صبح دمیده‌ست!؟
من اما،،،
بی “تو”
صبحی نمی‌بینم!
***
-شب؛
در تداومش می‌کوشد!
(۳)
ایمان آورده‌ام؛
به صبحگاه آمدنت.
اگرنه،
سیاهی شب،
[نمایش اهریمن] ست!
#لیلا_طیبی (رها)
