نیمکتِ خالیِ پیاده رو
تماشاچیِ قصه آدم هاست
و صدایِ خِش خِشِ برگها لابه لایِ سکوتِ آرامشبخشِ پاییز
میزبانی میکند…
آسمان زیباست …
باران زیباست …
آدم ها این روزها انگار دریا دلتَرند ..
درختان با تاجِ طلا پادشاهی می‌کنند…
کافه ها این روزها پُر شده از شمع و شعر و کتاب …
صندلی ها دو نفره ..
انگار ساعتِ شهر رویِ عشق کوک شده..
سنگفرشهای خیابانها پُر از ردِ پاهایِ دوست داشتن است
و دیوارها، دفترِ حرفهایِ ناگفته ی دلها…
این روزها همه چیز
بویِ زندگی می دهد ..
المیرا بانگ زارع
