دوبیتی های بسم الله شریفی

فکرِغارت

کمال ما بجز تیر­­ و تفنگ نیست

بجز کشتن برای یک نهنگ نیست

ربوده فکرِ غارت هوش ما را

قرار ما بجز مردن به جنگ نیست

 

لبریزِماتم

درون کوچه­ها پر گشته از غم

تمام چشمه­ها لبریزِ ماتم

تو گویی شهر­ها آتش گرفته

الهی درد ما را کن تو مرهم

 

تفنگ

تمام کوچه‌ها خون است و جنگ است

دل شهرم برای صلح تنگ است

نمانده شهر مارا شور و مستی

به هردستی که می­بینی تفنگ است

 

باور

برایم قصه کن از عشق و باور

که روحم خسته شد از شور و از شر

تمام عمر بودم در اسارت

نمیدانم دگر کی می­کشم پر؟!