تماس: [email protected]
کهکشان در کهکشان، رقصنده جان پارسی
زندگی مرگ است و بی جان، بی جهان پارسی
آب خضر و آتش زردشت همدم گشته اند
در نگارستان گنج شایگان پارسی
شعله ” سرمد”، ” انیس” موج طوفان گشته است
تیر ” آرش”، باز بنگر در کمان پارسی!
آرزوی سرفروشی، آبروی آتش است
تا برافرازی درفش ” کاویان ” پارسی!
پارس شد بی ” کاریان”، “بهرام “و “ناهید” اش فسرد
مانده برجا واپسین آتش: زبان پارسی!
مشعل ” مزدشت” را مفروش و مسپار اش به هیچ
تا نماند این زمین بی آسمان پارسی!
#احمد‌شکیب‌بزرگ‌امید
