تماس: [email protected]
بیا که فصل شکفتن نشسته در فالت
شکوفه می‌زند آخر درخت اقبالت
اگرکه خاطره‌هایت سیاه و بدرنگ است
بدوز چشم به رنگین‌کمان امسالت
مباد پختگی‌ات از حدود، رد بشود
رها بمان به سلوک جوانیِ کالت
نبینمت که شبیه گیاه پژمردی
همیشه کاش ببینم نگاه خوشحالت
به اتفاق قشنگی دلم مدام خوش است
نشاط و خنده بیاید به پیش و دنبالت
هوا معطر و آبی‌ست از پرندگی‌ات
بگیر خستگی‌ام را به قوّت بالت
مرا به پهنه‌ی مهرت ببر عزیزک من
که بوسه‌ای بنشانم به گونه و چالت
مهنازمحمودی عضو محترم بنیاد جهانی سبزمنش
