سرنوشت

افتاده خم به شانه ی غم دست سرنوشت

هرچی که بود دور و برش درد سر؛ نوشت

بر حسّ تازه گی چمن خط کشید و بعد

در پای کاج زخم هزاران تبر نوشت

با لاله های باغ شما خو گرفته بود

پروانه ی که قسمت او در سفر نوشت

آیینه ی شکسته ی عالم گواه بود

لبخند را نمونه و غم بیشتر نوشت

سهراب های کره ی خاکی هلاک شد

شمشیر فتنه تا که بدست پدر نوشت

با خون دل که می چکد از چشم روزگار

چیزی شبیه درد برای بشر نوشت

ای کاش مثل خنده ی شیرین‌کودکان

می شد که سرنوشت جهان را ز سر نوشت

#مروت