تماس: [email protected]
در من
زنی ست با هزاران پرنده و هزاران نغمه
زنی که آوایش را
هر پرنده به منقار می کشد به هرسوی
آوازها از زمین فراتر می رود
و انعکاسش همه ی هستی را در بر می گیرد
در مرداب؛ گلی می روید
کوهی فرو می ریزد
دریایی به خروش
می آید
قلبی زیر آوار می طپد
پرنده ها
شب هنگام باز می گردند
و در رگهای من
زنی که
هزاران آوا را بلعیده،
شب را
سحر می کند…!!
فاطمه افتخاری
