تماس: [email protected]
اسد گلزاده بخارایی( Асад Гулзодаи Бухороӣ)
اسد گلزاده بخارایی (به فارسی‌تاجیکی : Асад Гулзодаи Бухороӣ) (زاده ۵ یا ۶ ژانویه ۱۹۳۵) شاعر فارسی‌زبان اهل شهر بخارا در ازبکستان است.[۱] وی در دهی به نام شوگان از توابع پیشکوه به دنیا آمد.[۲] وی دانش‌آموخته دانشگاه آموزگاری دولتی شهر دوشنبه است. او در راستای تدریس زبان فارسی در بخارا تلاش فراوان کرده‌است.[۳]
اسد گلزاده از سال ۲۰۰۳ عضو اتحادیه نویسندگان تاجیکستان بوده است.[۴] شعر گلزاده، توصیف‌گر بخارا و منظره‌های بی‌همتا، زندگی و حرفه‌ی مردم این شهر باستانی است. بسیااری از شعرهای او به کودکان اختصاص دارد.
آثار:
مرغابی چه می‌کوبد؟
لفظ شیرین
کهکشانِ آرزو (تاشکند)
گلِ مراد (دوشنبه)
نسیم بخارا (۲۰۰۱، بخارا)
خط پیشانی (۲۰۰۳، سروشان، دوشنبه)
شکوفه‌های بخارا (۲۰۰۴): مجموعه شعر توسط انتشارات «معارف و فرهنگ» در دوشنبه
نماز راه برگ (۲۰۰۷)
نفس بهار (۲۰۰۷)
نمونه‌اشعار:
(۱)
ای بخارا کوچه‌ها و باغ راغت دلگشا شاهرود و مسجد و ارگ منارت دلربا
حوض‌های مرمرینت دلکشند و دل‌پسند ساکنانت چهره‌خندان، دلبرانت مه‌لقا
شاعرانت نام تو مشهور دنیا کرده‌اند هرکه آید نزد تو ای هموطن آغوش گشا
(۲)
ای بخارا از تو جویم اصل خود ای بخارا از تو جویم نسل خود
چون تو هستی وصلگاه قرن ها ای بخارا از تو جویم وصل خود
(۳)
السلام تهران من، ایران من السلام برخاک همچون جان من
دل بخواهد مرکز عالم شوی قبله‌گاه عالم و آدم شوی
منابع :ویکی پدیا
