رنگین کمان عشق

رفته رفته می رود فصل زمستان از چمن

هر نفس عطر گل آرد باد های بی وطن

می شکافد ابر ها را خنجر خورشید تا

زنده گی تابد دوباره انجمن در انجمن

آسمان آبی تر از قلب دو عاشق می شود

می زند رنگین کمان عشق را دور یخن

آدم برفی بمیرد پیش پای ارغوان

آب گردد برف ها؛ آباد کاج و نسترن

گل بروید در لب پلوان و پشت پنجره

سر بر آرد سبزه های تازه در دشت و دمن

کودکان کاغذپران بازی نماید؛ دیگران

جشن گیرند از بهار نو چو آیین کهن

#مروت