میخک

میخگ

آنکس که شد دلبند تو ،کی میرهد از بند تو
آشفته گردد حال دل ،با فتنه ی لبخند تو

برگرد تو پروانه سان ،گردم اگر سوزد پرم
منعم نکن از عشق خود، سودی ندارد پند تو

لب را چه گویم مختصر،کندویی ازشهد وشکر
با بوسه ای کام ودهن، شیرین شود از قندتو

گفتم خریدارش تویی، گرمای بازارش تویی
حقّا روا باشد دهد ،جان برسر سوگند تو

هر لحظه با سنبل رخان، خلوت نشینی میکنی
گویی روایت میکنم، از زلف میخک بند تو

باید تورا زندان کنم، همچون زلیخا زین سبب
از خواهشم داری حذر، دل شد گلایه مندتو

(نسرین) پیِ دیده مرو هردم فریبت میدهد
سازد تورا سوزد تورا از ریشه تا آوندتو

#نسرین_حسینی
44