باورِ اجبار/ شریف حکیم

مردها وقتی که در خواب اند تو بیدارشو

خواهرم! فریاد برکش سرخطِ اخبارشو

 

ره به سویِ دادخواهی هیچ گه هموارنیست

آشنا با جاده ی پر سنگ و ناهموارشو

 

گرچه عیاری گره خورده به نام مردها

درغیاب مرد ها اکنون خودت عیارشو

 

روی نرهایی چو من، کش کن چلیپای بزرگ

خانه ات را ازهجومِ سیل، خود دیوارشو

 

من تما شا گرشدم وقتی به سنگ ات می زدند

تونمادِ نفرت از این رسمِ نفرت بارشو

 

در سیاهی می کند غرق ات سیه فکران دین

خار در چشمان تنگِ اهلِ این افکارشو

 

گرچه می دانم که آسان نیست برگشتن ولی

راه کج کن، دور ازافسانه هایِ غارشو

 

اختیارت را زچنگِ دین و رسم و ره بکش

منکرِ رسم و رواج و باورِ اجبار شو

 

مرد منبر می کند قًرت ات به مثلِ قطره ی

واقف از برنامه ی این دیوِ آدم خوار شو

شریف حکیم

دسمبر ۲۰۲۲ سدنی