تماس: [email protected]
ای که به بالای ماه سایه ی ابروی توست
شام غزل های من چشم سخنگوی توست
گرچه هوا سرد لیک، با تو من آسوده ام
روی تنم نیمه شب تا به کمر موی توست
فخر ندارد چنار، کاج و نه سروی بلند
سرو بلندای من قامت دلجوی توست
شاه پرییان تویی، واله و شیدا منم!
زور دو دستی من از قوت بازوی توست
زمزمه دارم رفیق، شور به حرفی من است
قافیه ای شعر من روژ لب و روی توست
این همه مضمون نو در همه اشعار من
از برکت های عشق و همه جادوی توست
ای که به قلبم ترا خاص روان می کنم!
کور منم چشم من، چونکه فقط سوی توست….
.
#محرابی_صافی
